என் தங்கை கிருபாவுக்கு 18 வயது ஆகிவிட்டிருந்த சமயம். சிறு வயதில் நடந்தவை எல்லாம் எங்களிருவருக்கும் மறந்துவிட்டிருந்த சமயம். எனக்கு அவள் மீது மிகுந்த பாசம். அவளுக்கு ஏதாவது ஒன்றென்றால் துடித்துப்போய்விடுவேன். இருந்தாலும், அவளின் உடல் வளர்ச்சி ஒரு ஆண்மகனுக்கேற்ற முறையில் என்னைப் பாடாய்ப்படுத்தியது. பிறந்ததிலிருந்து அவள் மிகவும் ஒல்லியாக தட்டையான மார்புடன் இருப்பாள். ஆனால் கடந்த மூன்று வருடங்களாக வியக்கத்தக்க விதத்தில் அவள் வளர்ச்சியடைந்திருந்தாள். 5 அடி 2 அங்குலம் அவளின் உயரம். 34 அவளுடைய மார்பகங்களின் அளவு (இப்பொழுது 36). 36 அவளின் இடுப்பின் அளவு. இவையனைத்தையும் அவளுடைய உடைகளை அடுக்கி வைக்கும் பொழுது நான் பார்த்தது. என் ஒரு கை அவளின் ஒரு மார்பை முழுவதுமாக பிடிக்க முடியாது என அவளைப் பார்க்கும்பொழுதே எனக்கு தெரிந்தது.ஒரு நாள் சாயங்கால வேளை வீட்டில் எல்லோரும் ஒரு பரிய அழைப்புக்காக வெகுதூரப் பயணத்தில் சென்றுவிட்டிருந்தனர். அப்பொழுது என் தங்கை கல்லூரியிலிருந்து வந்திருந்தாள். அவளுக்கு பிடித்த பழைய ஸ்கூல் யூனிபார்மை போட்டுக்கொண்டு படிக்க உட்கார்ந்தாள். அது வெளிர்நீல (Light blue) கலரில் இருந்தது. ஏனோ தெரியவில்லை. படிக்கும் பொழுது மிகுந்த சோகத்தில் இருந்தாள். என்னவென்று கேட்டேன். எனக்கு என்னவோ தெரியவில்லை. படிக்க முடியவில்லை. மனது ஒரே குழப்பமாக இருக்கிறது. மண்டையில் எதுவும் ஏற மறுக்கிறது என்றாள். என்னடா... எதுக்கும் கவலைப்படாதே. அண்ணா இருக்கிறேன் அல்லவா என்று அவளுக்கு சமாதனம் கூறினேன். அவளுக்கு Adolescence என்ற இரண்டும் கெட்ட வயது வந்திருப்பதை கண்டுக்கொண்டேன். அவளுக்கு சரியான முறையில் சிந்திக்க உதவி செய்யவேண்டும் என்று முடிவு செய்துக்கொண்டேன்.எனக்கு கவனம் படிப்பில் இருக்க மறுக்கிறது. என்ன செய்வது அண்ணா... என்று கேட்டாள். ஒன்றும் கவலைப்படாதே. இரு. சிறிது யோசித்து சொல்கிறேன் என்று கூறி யோசிக்க தொடங்கினேன். சரி என்று அவள் காத்திருந்தாள். எனக்கு ஒன்று மட்டும் தான் பட்டது. ஏதாவது ஒரு வகையில் உணர்ச்சிகளை ஒரு நிலைப்படுத்தினால் கவனம் சிதறாது. அதனால் உடலில் இருக்கும் உணர்ச்சிகளை வைத்து வேறு எங்கோ செல்லும் மனதை நம் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வர முடியும் என்று எங்கோ படித்த நியாபகம் வந்தது. அவள் உடலில் தேங்கிக்கிடக்கும் உணர்ச்சிகளை உந்திவிட்டால் அவளால் படிப்பையும் உடலையும் தவிர வேறு எங்கும் சிந்தனையை செலுத்த முடியாது என்று எண்ணி ஒரு முடிவுக்கு வந்தேன்.சரி... இப்பொழுது நான் ஒன்று செய்யப்போகிறேன் அதற்கு உன் முழூ ஒத்துழைப்பும் வேண்டும் என்று அவளிடம் கேட்டுக்கொண்டேன். அவளும் ஒத்துழைப்பதாக ஒத்துக்கொண்டாள். அவளை கட்டிலின் மீது சம்மணம் போட்டு உட்காரச்சொல்லிவிட்டு உண்மையிலேயே அவளுக்கு உதவி செய்யும் நோக்கத்துடன் அவள் கண்களை மூடச்சொன்னேன். அவளும் நான் சொல்லியவண்ணம் செய்தாள். அவள் இமைகளை மூடி கண்கள் படப்புடன் உள்ளுக்குள் சிமிட்டி கொண்டிருந்த வினாடி எனக்குள் பழைய மாற்றம் வந்தது.அவள் முகத்தை கைவிரல்களால் தொட்டேன். சிறிது வருடினேன். காது மடல்களில் விளையாடினேன். அண்ணா என்னவோ பண்ணுதுண்ணா என்றாள். அப்படித்தான் இருக்கும். நான் செய்வதை தடுக்காமல், உடலையும் மனதையும் இறுக்கிக்கொள்ளாமல் அப்படிவிரல்களால் வருடிவிட்டேன். எனக்கே கேட்காமல் அவள் முனகியதை நான் உணர்ந்தேன். கழுத்தை வருடியப்பின்னர் கைகளை மெதுவாக கீழ்நோக்கி இறக்கிச்சென்றேன். என்னை பயம் ஆட்கொண்டது. அவ்வளவு பெரிய மார்பகங்கள் இறுக்கமான அவள் பள்ளிச் சீருடையில் உடையை தள்ளிக்கொண்டிருந்தன. கைகளை இன்னும் கீழிறக்கினேன். நா காய்ந்து விட்டிருந்தது. அவள் தடுக்காமல் இருக்கவேண்டுமே. அவள் முகத்திலும் ஒரு பயம் இருந்ததை கண்டேன். ஆனால் நான் கேட்டதன்படி என்ன்வானாலும் அமைதியாக இருக்கவேண்டும் என்ற எண்ணத்தை அவள் செயல்படுத்தி கொண்டிருந்தது புரிந்தது.கைகள் மெதுவாக மார்பகங்களின் மேல் பகுதியில் வந்து நின்றன. லேசாக அழுத்தி விட்டேன். அவள் மூச்சுக்காற்று வேகமாக வந்தது. இன்னும் கீழிறக்கினேன். அவள் பந்துக்கள் பாதிக்கு மேல் என் கைகளில் இருந்தன. எனது பூளை பற்றி கேட்க வேண்டாம். உங்களுக்கு இப்பொழுது எப்படி இருக்கிறதோ அதை விட பலமடங்கு விறைப்புடன் சொல்லமுடியாமல் துடித்துக் கொண்டிருந்தது. இன்னும் கீழிறக்கினேன். என்னவிருந்தாலும் இவள் எனக்கு தங்கையாயிற்றே என்ற ஒரு சிறு எண்ணம் என் மனதில் வந்துச்சென்றது. அட... இருந்தால் என்ன? என் உடலின் ஒரு பாதி தானே இவள். நான் அனுபவிப்பதில் எந்தத் தவறும் இல்லை என்று இன்னொரு எண்ணம் சொல்லியது. இன்னும் கீழிறக்கி, இரு கைகளாலும் அவள் பெரிய மார்புகளை முழுவதுமாக பிடித்தேன். பலூன் எப்படி இருக்கும்? டைட்டாகவும் அதே நேரம் அழுத்தும் பொழுது மெத்தென்று இருக்குமே. அப்படி இருந்தது. அவள் மூச்சுக்காற்று உஷ்ணமாக மாறியது. அழகாக அவள் காய்களை பிசைந்தேன். அவள் தடுக்கவில்லை. மாறாக என் கைகளிரண்டையும் பிடித்துக்கொண்டு அனுபவித்தாள்.இதற்கு மேல் தாமதித்தால் எல்லாமே வேஸ்ட் என்று எண்ணினேன். அவள் முலைகளை தொட்டு பிசைந்து விட்டேன். இப்பொழுது அவைகளைப் பார்க்கவேண்டுமே. என்ன செய்வது? அவளை "படும்மா" என்று அன்புடன் கட்டிலில் படுக்க வைத்தேன். நின்றுக்கொண்டிருந்த காய்கள் அவள் படுத்தவுடனே இரு பெரிய பாத்திரங்களை கவிழ்த்தியதுப் போல் தளுக்கென்று கொஞ்சமாக ஆடின. பழரசத்தில் ஜெல்லி (Jelly) என்ற ஒன்றை ஃப்ரிட்ஜ்க்குள் செய்து சாப்பிடுவோமே. அவை ஆடினால் எப்படி இருக்கும்? அப்படி ஆடின என் தங்கையுன் இரு பெரிய ஜெல்லிகள்.ஒரு தலையனை வைத்து அவளை படுக்கவைத்தவுடன் பொறுக்க முடியாமல் என் கைகள் மறுபடியும் அவள் மார்புகளின் மீது பாய்ந்தன. அசைத்தேன் அழுத்தினேன் பிசைதேன். இது வரை அவள் ஒன்றும் சொல்லாமல் வேகமாக மூச்சுக்காற்றை விட்டும் சிறிது முனகிய வண்ணம் இருந்ததால் தைரியம் வரவழைத்துக் கொண்டு கேட்டேன். எண்ணம்மா? பிடிக்கலையா? சிறிது நேரம் கழித்து பதில் வந்தது. அப்படியெல்லாம் ஒன்றும் இல்லை அண்ணா என்றாள். உனக்கு பிடிக்கவில்லையென்றால் நிறுத்திவிடுகிறேன் என்று பயத்துடன் சொன்னேன். அதற்கும் அவள் - அப்படியெல்லாம் ஒன்றும் இல்லை. பரவாயில்லை. - என்று சொன்னாள். இந்த பெண்களே இப்படித்தான். பிடித்திருக்கிறது, இன்னும் செய் என்று சொல்லமாட்டார்கள். இப்படி ஜாடை மாடையாகத் தான் சொல்வார்கள். நாம் புரிந்துக்கொள்ளவேண்டும்.நான் புரிந்துக்கொண்டேன். மெதுவாக அவளுடைய சூரிதார் உடையின் மேலுடையை தூக்கினேன். அய்யோ... ட்ரெஸ்ஸை எடுக்க வேண்டாம் அண்ணா என்றாள். இல்லமா... அது நல்லா இருக்கும் பாரேன் என்றேன் நான். எல்லோரும் திரும்பி வந்துவிட்டால்? என்று கேட்டாள். அவர்கள் எல்லோரும் எவ்வளவு தூரம் சென்றிருக்கிறார்கள். உனக்கு தெரியும் தானே. இன்னும் பத்து நிமிடத்திற்க்குள் முடிந்துவிடும் என்றேன். பிறகு வேறு யாராவது வந்து விடப்போகிறார்கள் என்று எண்ணியவாறு கதவை தாழ் செய்துவிட்டு வந்தேன்.திரும்பி வந்த பொழுது படுத்திருந்தவள் சிறிது நிம்மதியுடன் இருந்தாள். இப்போ ஓகேவா என்றேன். ம்ம்ம் ஓகே என்றாள். அவள் மேலுடையை மெல்ல தூக்கினேன். வயிர் தெரிந்தது. அப்படியே என் சுன்னியை அதன் மேல் வைத்து தேய்க்கலாமா என்று நினைத்தேன். அவள் கீழுடைக்குள் தொப்புள் இருந்ததனால் அதை நான் பார்க்கவில்லை. இன்னும் மேலே தூக்கினேன். அவள் பெரிய மார்புப்பகுதியின் இறுக்கத்தால் ஓரளவுக்கு பிறகு மேலே செல்ல உடை மறுத்தது. விரல்களால் அதை கொஞ்சம் தளர்த்தி ஒரு வழியாக மார்பகங்களுக்கு மேல் உடையை தூக்கிவிட்டேன். அப்பப்பா... அங்கு நான் கண்டது என்னால் என்றுமே மறக்க இயலாதது.